Een Stille Week…

Heel bijzonder: het is de stille week in dit jaar. Maar dan niet alleen als de week voor Pasen. Het is ook een week tijdens de Corona-crisis.

We hebben er allemaal mee te maken. Met zorg om een ziek familielid, misschien. Met zorg om familie of vrienden die in de Zorg werken. Met zorg om de eigen gezondheid, misschien.

We kunnen ons heel veel zorgen maken.

Zorgen maken om wat dichtbij ons is.

Maar we kunnen ook iets geven. Wat verder weg dan de eigen kring.

Liefde, vriendelijkheid en aandacht geven.

En daarmee kunnen we het verschil maken.

Net vóór en ín de eerste week van de crisis waren er twee dingen die allebei opvielen.

Het hamsteren, aan de ene kant. En anderzijds het bericht dat de voedselbanken tekort kwamen om mensen te helpen. Want veel dagelijkse artikelen waren de winkels uitgevlogen.

Het was daarom goed, dat de gezamenlijke diaconieën in Zwolle een oproep deden om goederen of geld aan de voedselbanken te geven.

En als diaconie in de PKN hebben we de laatste tijd nagedacht over de vraag: hoe zien wij om naar de daklozen?

En daarom zijn we, opnieuw, in gesprek met Stichting „De Bres”: wat kunnen wij voor elkaar betekenen? En dan zijn er nu, de scherpe regels over sociale distantie. Die hebben hun gevolgen voor mensen die dak- en thuisloos zijn. Ook „De Bres” moet die verplichte afstand en klein-groepig-heid in acht nemen.

Liefde, vriendelijkheid en aandacht….

Het is voor de meesten van ons niet moeilijk om de sociale afstand te bewaren tot anderen.

En het is mooi om te merken dat mensen in hun eigen straat, in hun eigen buurt bezig zijn om te letten op ouderen en zieken die misschien net niet makkelijk even boodschappen kunnen doen.

Het is hartverwarmend om te merken dat er door velen gevraagd wordt hoe het gaat en of het lukt alles rond te krijgen.

Een mooi en goed begin.

En daarna kan ik / kunnen wij natuurlijk ook iets doen voor die zwakkeren en meer kwetsbaren  in Zwolle. Ik moet maar eens beter om mij heen kijken om te merken wie er hulp nodig hebben.

Hulp, liefde, vriendelijkheid en aandacht.

Liefde, vriendelijkheid heeft in de Bijbel vaak een bijzondere klank.

Het is niet: de sterkste buigt voorover om vanuit de hoogte iets aan een zwakkere te geven.

Het bijbelse begrip is veel meer: elkaar tot recht te laten komen.

Dat is ten diepste diaconie: elkaar wederzijds recht doen.

„Geef, Heer, de koning uwe rechten … om uwe knechten te richten met beleid” zingt Psalm 72.

Het recht van God is niet het recht van de sterkste, van de rijkste, maar het recht van allen, juist van de zwakken en de armen.

Onze diaconaal consulent Wim van Ree is druk deze periode om diaconaal te helpen.

Fijn dat hij vanuit en namens de kerk druk mag zijn.

Maar Diaconie is juist ook: samen/zelf bezig zijn.

De hongerigen te voeden, de dorstigen te drinken te geven.

Er wordt nu al geroepen dat na de corona-crisis alles anders zal zijn.

En dat we nu er al over moeten nadenken hoe we de samenleving willen inrichten.

Laat dat aub niet alleen om de economie gaan en om de rijkdommen van sommigen.

Laat dat zijn vol liefde, vriendelijkheid, aandacht en recht doen.

Een stille week. Bijna Pasen.

Een stille week. Om iets van liefde te leren doen – tijdens, en ongetwijfeld ook, ondanks het corona-virus. Omdat de stilte ons helpt om de andere te horen en te verstaan.

Kees Meijer, voorzitter College van Diakenen (PKN).