Een verhaal om warm van te worden

Vrijdagmorgen 15 oktober melde zich op het kerkelijk bureau een  mevrouw die mij wilde spreken.

Zij bracht € 250,–. Wat wil het geval. Mevrouw heeft in 1999 van de commissie gezamenlijke kerken (=kerkelijk noodfonds) een bijdrage van ƒ 250,– (gulden) ontvangen. Daarvoor kon zij een fiets kopen die zij dringend nodig had. Het gaat nu goed met deze mevrouw.

Zij wilde haar ‘schuld’ uit 1999 vereffenen en bracht voor die ƒ 250,– uit 1999 nu € 250,–. Zij was na het geven van het geld opgelucht. Overigens fietst zij nog steeds op die fiets uit 1999. Zij is er heel zuinig op en de fiets fietst nog prima. Na 22 jaar is een diaconale bijdrage nog steeds effectief.

Aan het einde van het gesprek melde zij dat ik haar dat geld indertijd had verstrekt waarop direct volgde ‘u ziet er nu wel anders uit’. Die opmerking kon ik in mijn zak steken, maar dat deed ik met veel plezier.

Wim van Ree, diaconaal consulent.

Meer blogs

Met een andere blik

In deze uitgave van Gaandeweg komt o.a. aan de orde in hoeverre de coronapandemie het afgelopen jaar heeft geleid tot een ommezwaai in het kerkelijk werk. Welke veranderingen zijn opgetreden of welke aanpassingen zijn gedaan? Missen we mensen?Bij het begin van de pandemie in het voorjaar van 2020 waren er helpende handen te over. Mensen…

Zijn rituelen wel nodig?

Zijn rituelen wel nodig als het om diaconaat gaat. Diakenen en diaconale vrijwilligers zijn vaak praktische mensen en aanpakkers. Er is een probleem en dat moeten worden opgelost. Daarom geen langdurige rituelen, dat houdt alleen maar op. Als dat beeld gaat ontstaan dan is dat jammer en ook niet  helemaal de werkelijkheid. Als gemeente van…

Opladen als het kan

Openbare en publieke voorzieningen worden minder. Deze zijn nu net voor mensen met een laag inkomen van belang. Zo is het aantal openbare bibliotheken in Nederland tussen 1999 en 2006 gedaald van 544 naar 154, het aantal zwembaden in 25 jaar van 334 naar 220. Een daling is ook te zien bij muziekscholen en andere…