Een verhaal om warm van te worden

Vrijdagmorgen 15 oktober melde zich op het kerkelijk bureau een mevrouw die mij wilde spreken.
Zij bracht € 250,–. Wat wil het geval. Mevrouw heeft in 1999 van de commissie gezamenlijke kerken (=kerkelijk noodfonds) een bijdrage van ƒ 250,– (gulden) ontvangen. Daarvoor kon zij een fiets kopen die zij dringend nodig had. Het gaat nu goed met deze mevrouw.
Zij wilde haar ‘schuld’ uit 1999 vereffenen en bracht voor die ƒ 250,– uit 1999 nu € 250,–. Zij was na het geven van het geld opgelucht. Overigens fietst zij nog steeds op die fiets uit 1999. Zij is er heel zuinig op en de fiets fietst nog prima. Na 22 jaar is een diaconale bijdrage nog steeds effectief.
Aan het einde van het gesprek melde zij dat ik haar dat geld indertijd had verstrekt waarop direct volgde ‘u ziet er nu wel anders uit’. Die opmerking kon ik in mijn zak steken, maar dat deed ik met veel plezier.
Wim van Ree, diaconaal consulent.
Meer blogs

Diaconale overpeinzingen aan het eind van 2020 en begin 2021
Aan het begin van het jaar begonnen we met veel optimisme. Ook zo’n mooi getal 20-20. Het jaar van misschien een omslag en nieuwe mogelijkheden.Aan het begin van het jaar was corona letterlijk en figuurlijk nog ver ons bed. Medio maart werden we op de feiten gedrukt. Het coronavirus bereikte ons land en onze stad.Ondanks…

Een noodzakelijk kwaad, valkuil, uitdaging
Van de redactie kreeg ik de vraag om voor dit nummer met als thema ‘achter de schermen’ een bijdrage te schrijven. Het gaat over de organisatiestructuur van de kerk. Wat valt hier over te zeggen en wordt het niet gauw slaapverwekkend. Het is iets wat er moet zijn. Vaak bestaan er allerlei vooroordelen als het…

Leven van de tegenwind
Het thema voor dit nummer van Gaandeweg is getiteld ‘Leven van de wind’. Een dergelijke tekst of thema kan iets vrolijks en onbezorgds hebben, in de zin van ‘we zien wel wat er gebeurt, de zorgen zijn voor morgen’. Voor sommige mensen kan het cynisch zijn of kan het wrang aanvoelen. In de dagelijkse praktijk…