Diaconaat

Het diaconaat is een van de kerntaken van christelijke kerken; de
letterlijke betekenis van diaconaat is het zich dienstbaar
opstellen, of vrijer vertaald is het hulp bieden aan allen die dit
nodig hebben.
Diakonia betekent letterlijk vertaald uit het Grieks: “dienen aan
tafel” en “voor levensonderhoud zorgen””. In de Bijbel in het
Nieuwe Testament krijgt de bredere betekenis van “dienen”. Het
wordt vooral gebruikt in de context van zorg aan weduwen en
wezen en aan de armen (zie Handelingen 6: 1-7). Ook in deze tijd
(misschien wel meer dan ooit) is diaconaat, naast pastoraat, een
van de twee pijlers waarop een christelijke kerk rust.
Diaconaat betekent omzien naar elkaar, maar is niet alleen
voorbehouden aan diakenen; een christelijke gemeente is een
diaconale gemeente m.a.w. omzien naar elkaar is een opdracht
voor ieder van ons (zie Handelingen 2: 41-47). In dit
Bijbelgedeelte krijgen we een inkijkje in de praktijk van de eerste
gemeente. Ook wordt er iets getoond van het werk van de
diakenen maar niet alleen van de diakenen. Alle aspecten van
gemeente-zijn deelde men met elkaar. Naast onderricht
(pastoraat) en gebed deelde men wat men had met elkaar
(diaconaat). Centraal in dit Bijbelgedeelte staat dat deze eerste
gemeente bijeenbleef maar ook alles gemeenschappelijk had
en…… dat men dat volhield!!
Volhouden is een woord dat wij ook in onze kerk tegenkomen
zeker in deze tijd waarin wij leven. De kerk wordt kleiner en voor
sommige taken is het moeilijk om mensen te vinden terwijl het
omzien naar elkaar wel doorgang moet vinden. Toch moeten we
volhouden. Omdat het belangrijk is dat de gemeente er is en dat
we, als diakenen, de boodschap en de inspiratie van ons geloof
in God willen delen.
Die boodschap en inspiratie wordt prachtig verwoord in het
volgende gedicht: Wij delen
Wij delen geloof
Wij delen de hoop
Die wij ontvangen van God
Vijf broden, twee vissen
De Heer die het brak
En niemand kwam iets te kort
Zo willen wij delen
Van wat hij ons gaf
Totdat het een overvloed wordt
Wij delen met jou
En met iedereen
De hoop en de liefde van God
Vijf broden, twee vissen
De Heer die het brak
En niemand kwam iets te kort
Zo mogen wij delen
Met handen en hart
Totdat het een overvloed wordt
Wij delen ver weg
We delen dichtbij
Eén Kerk, één wereld, één God
Vijf broden, twee vissen
De Heer die het brak
En niemand kwam iets te kort
Dat wonder voltrekt zich
Nog iedere dag
Als delen een deel van ons wordt
Meer nieuws
Boek: Om sociale rechtvaardigheid
De strijd tegen armoede en sociale uitsluiting (2000)

Update project ‘Nieuwe kansen voor straatmeisjes’
Project 40 dagentijd Oosterkerk en Adventskerk Waarom belanden meisjes op straat in Accra?Graag vertellen we u wat meer over het werk voor straatmeisjes in Ghana, dat onze kerken op dit moment steunen via Kerk in Actie. Veel straatkinderen komen uit het arme noorden Veel straatkinderen in Accra komen van het platteland in het noorden. Zij…

Zien we de Mens, een mens nog?
Als je aan ‘de Mens’ denkt, denk je vaak aan Pilatus die Jezus presenteert aan het volk met een doornenkroon op zijn hoofd. Dit doet hij nadat hij heeft geconstateerd dat hij in Hem geen enkel bewijs van schuld heeft gevonden. Je kunt de bewering van Pilatus als cynisch opvatten, maar ik denk dat hij…