Het wonder dat een wonder mogelijk maakt

Het wonder dat een wonder mogelijk maakt. (Johannes 6: 5)

Je leest er zo makkelijk overheen, heb ik weer eens gemerkt.
Je weet bij het Bijbellezen al vaak precies wat er staat.
Zeker ook bij zo’n bekend verhaal als de spijziging van de vijfduizend bij de zee van Galilea. Het wonder van de vijf broden en de twee vissen. Een jongetje heeft wat te eten voor zichzelf meegenomen. En dat is dan alles wat er aan eten is in een grote menigte mensen.

Maar er is een gebeurtenis, die de aanloop is tot dat wonder. Ik merkte dat ik, al lezend, erover heen lees waardoor dat voeden van de massa kan gebeuren. Je moet er een keer (figuurlijk) over struikelen: he, wat staat daar nou?
„Jezus sloeg de ogen op en zag..”
Vertaal het maar als: Jezus keek en zag.

Een heleboel mensen zijn daar bij elkaar. Ze zijn naar de overkant gevaren, of ze zijn er langs een omweg naar toe gelopen. Het zal wel even tijd gekost hebben om er te komen.
Jezus keek het eens aan. En zag dat het tijd was om te eten.
Het verschil tussen bekijken en inzicht hebben.

Je zou het zien door Jezus kunnen opvatten als een diaconaal zien. Hij ziet gebrek aan iets en dan gaat Hij zorgen. Maar zet daar wel zijn leerlingen, zijn discipelen bij in.

We zijn zo vertrouwd met het verhaal over het wonder van genoeg te eten voor iedereen. En zelfs nog heel veel over.
Zo vertrouwd dat we het wonder van het inzicht van de Heiland niet meer opmerken.
Maar pas geleden struikelde ik er opeens over.
Het grote wonder in het verhaal ligt misschien wel in die twee woordjes: kijken en zien. En, o ja, er is dat jongetje dat zijn eigen brood met vis weggeeft. Misschien helpt het wel, zal hij gedacht hebben. Ook al een geloofswonder. Het tweede van de drie wonderen aan de overkant.

Kijken en zien. En dan delen, helpen, zorgen.
En ik zal er maar aan toevoegen: diaconaal helpen.

We gaan weer een kerkelijk seizoen beginnen.
Met allerlei bezigheden in en rond de kerken van Zwolle.
Bezigheden door mensen, namens de kerk.

In 2021 kunnen we aankijken wat er allemaal in de wereld gebeurt: oorlogen, klimaat-problemen.
Meer het verhaal uit Johannes opent ons misschien wel de ogen: Kijk het niet alleen maar aan, maar zie het ook en doe dan wat.

Er komt weer een nieuw kerkelijk seizoen aan. In dat seizoen mogen we ook zelf een deel van een wonder zijn, een diaconaal wonder: kijken, zien, helpen.
We hebben als Kerk in Zwolle heel wat kerkleden en een diaconaal consulent.
Laten we dus maar eens diaconaal bezig zijn: aankijken, inzien, zorgen.

Kees Meijer, Voorzitter College van diakenen.

Meer nieuws

‘We helpen mensen over drempel die ze zelf niet kunnen nemen’

Uit ‘de Swollenaer’ van 18 februari 2020 (door Erik-Jan Berends) ASSENDORP – “Zeg vooral niet dat armoede jou niet overkomt”, benadrukt Wim van Ree, diaconaal consulent van de Protestantse Gemeente, meteen. “Het verlies van werk, gezondheid en scheiding zijn daarvoor belangrijke factoren. Over één van deze problemen komen mensen vaak wel heen, maar bij een…

Armoede

Boek: Leden van één lichaam

Evenals in onze huidige samenleving het geval is, was solidariteit tussen rijk en arm in de laatmiddeleeuwse en vroegmoderne stad geen vanzelfsprekende zaak. Het was iets waarvan burgers telkens weer overtuigd en waartoe ze bewogen moesten worden. In dit boek staan de noties en motieven centraal die door stedelijke overheden, religieuze instanties en culturele intermediairs…